czcionka

See also: czcionką

Polish

Etymology

From Old Polish czcion, czciony +‎ -ka, past passive participle of czyść (“to read”), from Proto-Slavic *čistì, from Proto-Balto-Slavic *(s)keistéi, from Proto-Indo-European *(s)kʷéyt-t ~ *(s)kit-ént, from the root *kʷeyt- (“to notice”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂt͡ɕɔŋ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔŋka
• Syllabification: czcion‧ka

Noun

czcionka f

1. font (a grouping of consistently-designed glyphs)
2. sort, piece of type (a block used to print a single character)

Declension

Declension of czcionka

	singular	plural
nominative	czcionka	czcionki
genitive	czcionki	czcionek
dative	czcionce	czcionkom
accusative	czcionkę	czcionki
instrumental	czcionką	czcionkami
locative	czcionce	czcionkach
vocative	czcionko	czcionki

Derived terms

adjective

• czcionkowy

 

noun

• czcionkarstwo

 

Related terms

nouns

• cet
• czcionnik

 

verb

• czytać impf

 

Further reading

• czcionka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czcionka in Polish dictionaries at PWN