corectat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of corecta.
Noun
[edit]corectat n (plural corectaturi)
Declension
[edit]Declension of corectat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) corectat | corectatul | (niște) corectaturi | corectaturile |
genitive/dative | (unui) corectat | corectatului | (unor) corectaturi | corectaturilor |
vocative | corectatule | corectaturilor |
Verb
[edit]corectat (past participle of corecta)