conraigh

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) Compare conradh (“agreement, contract; treaty”).

Verb

conraigh (present analytic conraíonn, future analytic conróidh, verbal noun conrú, past participle conraithe)

1. (law) contract

Conjugation

conjugation of conraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	conraím	conraíonn tú; conraír†	conraíonn sé, sí	conraímid; conraíonn muid	conraíonn sibh	conraíonn siad; conraíd†	a chonraíonn; a chonraíos / a gconraíonn*; a gconraíos*	conraítear
	past	chonraigh mé; chonraíos	chonraigh tú; chonraís	chonraigh sé, sí	chonraíomar; chonraigh muid	chonraigh sibh; chonraíobhair	chonraigh siad; chonraíodar	a chonraigh / ar chonraigh*	conraíodh
	past habitual	chonraínn / gconraínn‡‡	chonraíteá / gconraíteᇇ	chonraíodh sé, sí / gconraíodh sé, s퇇	chonraímis; chonraíodh muid / gconraímis‡‡; gconraíodh muid‡‡	chonraíodh sibh / gconraíodh sibh‡‡	chonraídís; chonraíodh siad / gconraídís‡‡; gconraíodh siad‡‡	a chonraíodh / a gconraíodh*	chonraítí / gconraít퇇
future		conróidh mé; conród; conróchaidh mé†	conróidh tú; conróir†; conróchaidh tú†	conróidh sé, sí; conróchaidh sé, sí†	conróimid; conróidh muid; conróchaimid†; conróchaidh muid†	conróidh sibh; conróchaidh sibh†	conróidh siad; conróid†; conróchaidh siad†	a chonróidh; a chonrós; a chonróchaidh†; a chonróchas† / a gconróidh*; a gconrós*; a gconróchaidh*†; a gconróchas*†	conrófar; conróchar†
conditional		chonróinn; chonróchainn† / gconróinn‡‡; gconróchainn†‡‡	chonrófá; chonróchthᆠ/ gconrófᇇ; gconróchthᆇ‡	chonródh sé, sí; chonróchadh sé, s토/ gconródh sé, s퇇; gconróchadh sé, s톇‡	chonróimis; chonródh muid; chonróchaimis†; chonróchadh muid† / gconróimis‡‡; gconródh muid‡‡; gconróchaimis†‡‡; gconróchadh muid†‡‡	chonródh sibh; chonróchadh sibh† / gconródh sibh‡‡; gconróchadh sibh†‡‡	chonróidís; chonródh siad; chonróchadh siad† / gconróidís‡‡; gconródh siad‡‡; gconróchadh siad†‡‡	a chonródh; a chonróchadh† / a gconródh*; a gconróchadh*†	chonrófaí; chonróchtha토/ gconrófa퇇; gconróchtha톇‡
subjunctive	present	go gconraí mé; go gconraíod†	go gconraí tú; go gconraír†	go gconraí sé, sí	go gconraímid; go gconraí muid	go gconraí sibh	go gconraí siad; go gconraíd†	—	go gconraítear
	past	dá gconraínn	dá gconraíteá	dá gconraíodh sé, sí	dá gconraímis; dá gconraíodh muid	dá gconraíodh sibh	dá gconraídís; dá gconraíodh siad	—	dá gconraítí
imperative		conraím	conraigh	conraíodh sé, sí	conraímis	conraígí; conraídh†	conraídís	—	conraítear
verbal noun		conrú
past participle		conraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
conraigh	chonraigh	gconraigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.