committens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of committō (“commit”).
Participle[edit]
committēns (genitive committentis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | committēns | committentēs | committentia | ||
Genitive | committentis | committentium | |||
Dative | committentī | committentibus | |||
Accusative | committentem | committēns | committentēs committentīs |
committentia | |
Ablative | committente committentī1 |
committentibus | |||
Vocative | committēns | committentēs | committentia |
1When used purely as an adjective.