From Ottoman Turkish بوغدای (buğday), from Proto-Turkic *boguday.
buğday (definite accusative buğdayı, plural buğdaylar)
- wheat
Declension of buğday
|
singular (tekil)
|
plural (çoğul)
|
nominative (yalın)
|
buğday
|
buğdayı
|
definite accusative (belirtme)
|
buğdaya
|
buğdayda
|
dative (yönelme)
|
buğdaydan
|
buğdayın
|
locative (bulunma)
|
buğdaylar
|
buğdayları
|
ablative (ayrılma)
|
buğdaylara
|
buğdaylarda
|
genitive (tamlayan)
|
buğdaylardan
|
buğdayların
|