bogobojny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bogobojny. Calque of Middle High German gotevorhtec, from bóg +‎ -o- +‎ bojaźń +‎ -ny. Cognate with German gottesfürchtig.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔ.ɡɔˈbɔj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔjnɨ
• Syllabification: bo‧go‧boj‧ny

Adjective

bogobojny (comparative bogobojniejszy, superlative najbogobojniejszy, derived adverb bogobojnie)

1. (literary, religion) pious, God-fearing

   Synonyms: nabożny, pobożny, zbożny, wierzący, religijny, świątobliwy

   Antonym: niewierzący

   bogobojny człowiek ― a God-fearing man

   bogobojny lud ― a God-fearing people

   bogobojne życie ― a God-fearing life

Declension

Declension of bogobojny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bogobojny		bogobojna	bogobojne	bogobojni	bogobojne
genitive	bogobojnego		bogobojnej	bogobojnego	bogobojnych
dative	bogobojnemu		bogobojnej	bogobojnemu	bogobojnym
accusative	bogobojnego	bogobojny	bogobojną	bogobojne	bogobojnych	bogobojne
instrumental	bogobojnym		bogobojną	bogobojnym	bogobojnymi
locative	bogobojnym		bogobojnej	bogobojnym	bogobojnych

Derived terms

noun

• bogobojność

 

Related terms

adjectives

• bogaty
• bogobojny
• ubogi

 

adverb

• bogobojnie

 

noun

• bóg

 

Further reading

• bogobojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bogobojny in Polish dictionaries at PWN