bochenkowaty

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bochenek +‎ -owaty. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɔ.xɛŋ.kɔˈva.tɨ/
  • Rhymes: -atɨ
  • Syllabification: bo‧chen‧ko‧wa‧ty

Adjective

[edit]

bochenkowaty (comparative bardziej bochenkowaty, superlative najbardziej bochenkowaty, no derived adverb)

  1. loaflike

Declension

[edit]
[edit]
adjective
nouns

References

[edit]
  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bochenkowaty”, in Słownik języka polskiego[1]
  2. ^ bochenkowaty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]