binoctium
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /biˈnok.ti.um/, [bɪˈnɔkt̪iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /biˈnok.t͡si.um/, [biˈnɔkt̪͡s̪ium]
Noun
[edit]binoctium n (genitive binoctiī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | binoctium | binoctia |
Genitive | binoctiī | binoctiōrum |
Dative | binoctiō | binoctiīs |
Accusative | binoctium | binoctia |
Ablative | binoctiō | binoctiīs |
Vocative | binoctium | binoctia |
References
[edit]- “binoctium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “binoctium”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers