biesiadny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From biesiada +‎ -ny. First attested in 1563.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bjɛˈɕad.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -adnɨ
  • Syllabification: bie‧siad‧ny

Adjective[edit]

biesiadny (comparative bardziej biesiadny, superlative najbardziej biesiadny, derived adverb biesiadnie)

  1. (relational) convivial, festive, social, gay, jovial, merry
    impreza biesiadnafeast
    uczta biesiadnaa convivial feast
    zabawa biesiadnaconvivial fun
    przyjęcie biesiadnea convivial reception
    spotkanie biesiadnea convivial meeting
    wieczór biesiadnya convivial evening
    amfiteatr biesiadnya convivial amphitheater
    namiot biesiadnya convivial tent
    chata biesiadnaa convivial shack
    karczma biesiadnaa convivial inn
    sala biesiadnaa banquet hall
    dowcip biesiadnya convivial joke
    klimat biesiadnya convivial atmosphere
    atmosfera biesiadnaaconvivial atmosphere
    muzyka biesiadnaconvivial music
    poezja biesiadnaconvivial poetry
    tematyka biesiadnaa convivial subject matter
    biesiadne śpiewanieconvivial singing
    hity/przeboje biesiadnyconvivial hits
    kawałki/żarty biesiadneconvivial jokes
    melodie biesiadneconvivial melodies
    piosenki/pieśni biesiadneconvivial sons
    stół biesiadnya table fit for a feast

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
nouns
verb

References[edit]

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “biesiadny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ biesiadny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • biesiadny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biesiadny in Polish dictionaries at PWN