bezwyznaniowiec
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From bezwyznaniowy + -iec. First attested in 1871.[1][2]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
bezwyznaniowiec m pers
Declension[edit]
Declension of bezwyznaniowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezwyznaniowiec | bezwyznaniowcy/bezwyznaniowce (deprecative) |
| genitive | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
| dative | bezwyznaniowcowi | bezwyznaniowcom |
| accusative | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
| instrumental | bezwyznaniowcem | bezwyznaniowcami |
| locative | bezwyznaniowcu | bezwyznaniowcach |
| vocative | bezwyznaniowcze | bezwyznaniowcy |
Related terms[edit]
adjective
adverb
nouns
References[edit]
- ^ Karol Witte (1871) Wielka i mała polityka Galycyi ...[1] (in Polish), page 5
- ^ bezwyznaniowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading[edit]
- bezwyznaniowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwyznaniowiec in Polish dictionaries at PWN