belangeloos

Dutch

Etymology

From belang +‎ -e- +‎ -loos. First attested in the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈlɑ.ŋəˌloːs/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧lan‧ge‧loos

Adjective

belangeloos (comparative belangelozer, superlative meest belangeloos or belangeloost)

1. without a stake, without self-interest

Inflection

Declension of belangeloos
uninflected	belangeloos
inflected	belangeloze
comparative	belangelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		belangeloos	belangelozer	het belangeloost het belangelooste
indefinite	m./f. sing.	belangeloze	belangelozere	belangelooste
	n. sing.	belangeloos	belangelozer	belangelooste
	plural	belangeloze	belangelozere	belangelooste
definite		belangeloze	belangelozere	belangelooste
partitive		belangeloos	belangelozers	—

Derived terms

• belangeloosheid