allitereren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Back-formation from alliteratie.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
allitereren
- (intransitive) to alliterate
Inflection[edit]
Conjugation of allitereren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | allitereren | |||
past singular | allitereerde | |||
past participle | geallitereerd | |||
infinitive | allitereren | |||
gerund | allitereren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | allitereer | allitereerde | ||
2nd person sing. (jij) | allitereert | allitereerde | ||
2nd person sing. (u) | allitereert | allitereerde | ||
2nd person sing. (gij) | allitereert | allitereerde | ||
3rd person singular | allitereert | allitereerde | ||
plural | allitereren | allitereerden | ||
subjunctive sing.1 | alliterere | allitereerde | ||
subjunctive plur.1 | allitereren | allitereerden | ||
imperative sing. | allitereer | |||
imperative plur.1 | allitereert | |||
participles | allitererend | geallitereerd | ||
1) Archaic. |