aliżci
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
From aliż + -ci. First attested in the 15th century.
Pronunciation[edit]
Conjunction[edit]
aliżci
- (attested in Lesser Poland) used for presenting something; here
- Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[1], Krakow, page 5b:
- Cuartecz gest on f posczely tako vbodzy bil, iszecz on namnegsze perzinky ne malcy gest ge on byl...: alisczy gego mila matuchna Maria trochø szana gestcy ona byla f gasly poden podloszyla
- [Czwarteć jest on w pościeli tako ubogi był, iżeć on namniejsze pierzynki nie miałci jest je on był...: aliżci jego miła matuchna Maryja trochę siana jestci ona była w jasły podeń podłożyła]
- (attested in Lesser Poland) until
- Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 179b:
- Iscy go lofcy gynako vlouicz ne mogø, aliscy ony do nego cysthø dzeuiczø pryuodø
- [Iżci go łowcy jinako ułowić nie mogą, aliżci oni do niego czystą dziewicę przywiodą]
Descendants[edit]
- Polish: aliści
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aliżci”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN