aegithus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek αἴγιθος (aígithos).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈae̯.ɡi.tʰus/, [ˈäe̯ɡɪt̪ʰʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈe.d͡ʒi.tus/, [ˈɛːd͡ʒit̪us]
Noun[edit]
aegithus m (genitive aegithī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aegithus | aegithī |
Genitive | aegithī | aegithōrum |
Dative | aegithō | aegithīs |
Accusative | aegithum | aegithōs |
Ablative | aegithō | aegithīs |
Vocative | aegithe | aegithī |
References[edit]
- aegithus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “aegithus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press