addiscens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of addiscō

Participle[edit]

addiscēns (genitive addiscentis); third-declension one-termination participle

  1. learning in addition, further
  2. informed, hearing, learning

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative addiscēns addiscentēs addiscentia
Genitive addiscentis addiscentium
Dative addiscentī addiscentibus
Accusative addiscentem addiscēns addiscentēs
addiscentīs
addiscentia
Ablative addiscente
addiscentī1
addiscentibus
Vocative addiscēns addiscentēs addiscentia

1When used purely as an adjective.