aaneendraaien
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aaneendraaien
- (transitive) to wind together in a spiral
Inflection
[edit]Conjugation of aaneendraaien (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aaneendraaien | |||
past singular | draaide aaneen | |||
past participle | aaneengedraaid | |||
infinitive | aaneendraaien | |||
gerund | aaneendraaien n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | draai aaneen | draaide aaneen | aaneendraai | aaneendraaide |
2nd person sing. (jij) | draait aaneen | draaide aaneen | aaneendraait | aaneendraaide |
2nd person sing. (u) | draait aaneen | draaide aaneen | aaneendraait | aaneendraaide |
2nd person sing. (gij) | draait aaneen | draaide aaneen | aaneendraait | aaneendraaide |
3rd person singular | draait aaneen | draaide aaneen | aaneendraait | aaneendraaide |
plural | draaien aaneen | draaiden aaneen | aaneendraaien | aaneendraaiden |
subjunctive sing.1 | draaie aaneen | draaide aaneen | aaneendraaie | aaneendraaide |
subjunctive plur.1 | draaien aaneen | draaiden aaneen | aaneendraaien | aaneendraaiden |
imperative sing. | draai aaneen | |||
imperative plur.1 | draait aaneen | |||
participles | aaneendraaiend | aaneengedraaid | ||
1) Archaic. |