ἔδων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /é.dɔːn/ → /ˈe.ðon/ → /ˈe.ðon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /é.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈe.don/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.ðon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.ðon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ðon/

Participle

ἔδων • (édōn) m (feminine ἔδουσᾰ, neuter ἔδον); first/third declension

1. present active participle of ἔδω (édō)

Declension

First and third declension of ἔδων; ἔδουσᾰ; ἔδον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἔδων édōn	ἔδουσᾰ édousa	ἔδον édon		ἔδοντε édonte	ἐδούσᾱ edoúsā	ἔδοντε édonte		ἔδοντες édontes	ἔδουσαι édousai	ἔδοντᾰ édonta
Genitive		ἔδοντος édontos	ἐδούσης edoúsēs	ἔδοντος édontos		ἐδόντοιν edóntoin	ἐδούσαιν edoúsain	ἐδόντοιν edóntoin		ἐδόντων edóntōn	ἐδουσῶν edousôn	ἐδόντων edóntōn
Dative		ἔδοντῐ édonti	ἐδούσῃ edoúsēi	ἔδοντῐ édonti		ἐδόντοιν edóntoin	ἐδούσαιν edoúsain	ἐδόντοιν edóntoin		ἔδουσῐ / ἔδουσῐν édousi(n)	ἐδούσαις edoúsais	ἔδουσῐ / ἔδουσῐν édousi(n)
Accusative		ἔδοντᾰ édonta	ἔδουσᾰν édousan	ἔδον édon		ἔδοντε édonte	ἐδούσᾱ edoúsā	ἔδοντε édonte		ἔδοντᾰς édontas	ἐδούσᾱς edoúsās	ἔδοντᾰ édonta
Vocative		ἔδων édōn	ἔδουσᾰ édousa	ἔδον édon		ἔδοντε édonte	ἐδούσᾱ edoúsā	ἔδοντε édonte		ἔδοντες édontes	ἔδουσαι édousai	ἔδοντᾰ édonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐδόντως edóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.