ἐκλιπών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.kli.pɔ̌ːn/ → /e.kliˈpon/ → /e.kliˈpon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kli.pɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.kliˈpon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.kliˈpon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.kliˈpon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.kliˈpon/

Participle

ἐκλῐπών • (eklipṓn) m (feminine ἐκλῐποῦσᾰ, neuter ἐκλῐπόν); first/third declension

1. aorist active participle of ἐκλείπω (ekleípō)

Declension

First and third declension of ἐκλῐπών; ἐκλῐποῦσᾰ; ἐκλῐπόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐκλῐπών eklipṓn	ἐκλῐποῦσᾰ eklipoûsa	ἐκλῐπόν eklipón		ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte		ἐκλῐπόντες eklipóntes	ἐκλῐποῦσαι eklipoûsai	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Genitive		ἐκλῐπόντος eklipóntos	ἐκλῐπούσης eklipoúsēs	ἐκλῐπόντος eklipóntos		ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐπούσαιν eklipoúsain	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin		ἐκλῐπόντων eklipóntōn	ἐκλῐπουσῶν eklipousôn	ἐκλῐπόντων eklipóntōn
Dative		ἐκλῐπόντῐ eklipónti	ἐκλῐπούσῃ eklipoúsēi	ἐκλῐπόντῐ eklipónti		ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin	ἐκλῐπούσαιν eklipoúsain	ἐκλῐπόντοιν eklipóntoin		ἐκλῐποῦσῐ / ἐκλῐποῦσῐν eklipoûsi(n)	ἐκλῐπούσαις eklipoúsais	ἐκλῐποῦσῐ / ἐκλῐποῦσῐν eklipoûsi(n)
Accusative		ἐκλῐπόντᾰ eklipónta	ἐκλῐποῦσᾰν eklipoûsan	ἐκλῐπόν eklipón		ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte		ἐκλῐπόντᾰς eklipóntas	ἐκλῐπούσᾱς eklipoúsās	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Vocative		ἐκλῐπών eklipṓn	ἐκλῐποῦσᾰ eklipoûsa	ἐκλῐπόν eklipón		ἐκλῐπόντε eklipónte	ἐκλῐπούσᾱ eklipoúsā	ἐκλῐπόντε eklipónte		ἐκλῐπόντες eklipóntes	ἐκλῐποῦσαι eklipoûsai	ἐκλῐπόντᾰ eklipónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐκλῐπόντως eklipóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.