ἄμβροτος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *ə́mrətos, from Proto-Indo-European *n̥mr̥tós. Equivalent to ἀ- (a-, “not”) +‎ βροτός (brotós, “mortal”) (compare ἄβροτος (ábrotos)). The β (b) developed by epenthesis, as the earlier form was *amrtos, with a nasal-liquid cluster, which is not allowed in Greek phonotactics. Cognate with Sanskrit अमृत (amṛ́ta) and Avestan 𐬀𐬨𐬆𐬱𐬀 (aməša).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ám.bro.tos/ → /ˈam.bro.tos/ → /ˈam.bro.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ám.bro.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈam.bro.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈam.bro.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈam.bro.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈam.bro.tos/

Adjective

ᾰ̓́μβροτος • (ámbrotos) m (feminine ᾰ̓μβρότη, neuter ᾰ̓́μβροτον); first/second declension

1. (poetic) immortal, divine

   Synonyms: ἀθάνατος (athánatos), ἄφθῐτος (áphthitos), ἄβροτος (ábrotos)

   Antonyms: βρότειος (bróteios), βροτός (brotós), θνητός (thnētós), μορτός (mortós)

2. (poetic) belonging to the gods

Inflection

First and second declension of ᾰ̓́μβροτος; ᾰ̓μβρότη; ᾰ̓́μβροτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́μβροτος ámbrotos	ᾰ̓μβρότη ambrótē	ᾰ̓́μβροτον ámbroton		ᾰ̓μβρότω ambrótō	ᾰ̓μβρότᾱ ambrótā	ᾰ̓μβρότω ambrótō		ᾰ̓́μβροτοι ámbrotoi	ᾰ̓́μβροται ámbrotai	ᾰ̓́μβροτᾰ ámbrota
Genitive		ᾰ̓μβρότου ambrótou	ᾰ̓μβρότης ambrótēs	ᾰ̓μβρότου ambrótou		ᾰ̓μβρότοιν ambrótoin	ᾰ̓μβρόταιν ambrótain	ᾰ̓μβρότοιν ambrótoin		ᾰ̓μβρότων ambrótōn	ᾰ̓μβρότων ambrótōn	ᾰ̓μβρότων ambrótōn
Dative		ᾰ̓μβρότῳ ambrótōi	ᾰ̓μβρότῃ ambrótēi	ᾰ̓μβρότῳ ambrótōi		ᾰ̓μβρότοιν ambrótoin	ᾰ̓μβρόταιν ambrótain	ᾰ̓μβρότοιν ambrótoin		ᾰ̓μβρότοις ambrótois	ᾰ̓μβρόταις ambrótais	ᾰ̓μβρότοις ambrótois
Accusative		ᾰ̓́μβροτον ámbroton	ᾰ̓μβρότην ambrótēn	ᾰ̓́μβροτον ámbroton		ᾰ̓μβρότω ambrótō	ᾰ̓μβρότᾱ ambrótā	ᾰ̓μβρότω ambrótō		ᾰ̓μβρότους ambrótous	ᾰ̓μβρότᾱς ambrótās	ᾰ̓́μβροτᾰ ámbrota
Vocative		ᾰ̓́μβροτε ámbrote	ᾰ̓μβρότη ambrótē	ᾰ̓́μβροτον ámbroton		ᾰ̓μβρότω ambrótō	ᾰ̓μβρότᾱ ambrótā	ᾰ̓μβρότω ambrótō		ᾰ̓́μβροτοι ámbrotoi	ᾰ̓́μβροται ámbrotai	ᾰ̓́μβροτᾰ ámbrota
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓μβρότως ambrótōs				ᾰ̓μβροτώτερος ambrotṓteros				ᾰ̓μβροτώτᾰτος ambrotṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ᾰ̓μβρόσῐος (ambrósios)
• ᾰ̓μβροσῐ́ᾱ (ambrosíā)

 

References

• “ἄμβροτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄμβροτος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἄμβροτος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἄμβροτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄμβροτος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἄμβροτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἄμβροτος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter