கங்காதரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Classical Sanskrit गङ्गाधर (gaṅgādhara, literally “holder of the Ganges”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɐŋɡaːd̪ɐɾɐn/

Proper noun

கங்காதரன் • (kaṅkātaraṉ)

1. (Hinduism) an epithet of Shiva
2. a male given name, Gangadhar, from Sanskrit

Declension

ṉ-stem declension of கங்காதரன் (kaṅkātaraṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கங்காதரன் kaṅkātaraṉ	-
Vocative	கங்காதரனே kaṅkātaraṉē	-
Accusative	கங்காதரனை kaṅkātaraṉai	-
Dative	கங்காதரனுக்கு kaṅkātaraṉukku	-
Genitive	கங்காதரனுடைய kaṅkātaraṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கங்காதரன் kaṅkātaraṉ	-
Vocative	கங்காதரனே kaṅkātaraṉē	-
Accusative	கங்காதரனை kaṅkātaraṉai	-
Dative	கங்காதரனுக்கு kaṅkātaraṉukku	-
Benefactive	கங்காதரனுக்காக kaṅkātaraṉukkāka	-
Genitive 1	கங்காதரனுடைய kaṅkātaraṉuṭaiya	-
Genitive 2	கங்காதரனின் kaṅkātaraṉiṉ	-
Locative 1	கங்காதரனில் kaṅkātaraṉil	-
Locative 2	கங்காதரனிடம் kaṅkātaraṉiṭam	-
Sociative 1	கங்காதரனோடு kaṅkātaraṉōṭu	-
Sociative 2	கங்காதரனுடன் kaṅkātaraṉuṭaṉ	-
Instrumental	கங்காதரனால் kaṅkātaraṉāl	-
Ablative	கங்காதரனிலிருந்து kaṅkātaraṉiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “கங்காதரன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press