அடைக்கலம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From அடை (aṭai). Cognate with Malayalam അടക്കളം (aṭakkaḷaṁ).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɐɖɐɪ̯kːɐlɐm/
  • Audio:(file)

Noun[edit]

அடைக்கலம் (aṭaikkalam)

  1. asylum, refuge, shelter
    Synonyms: புகலிடம் (pukaliṭam), சரணாலயம் (caraṇālayam)
  2. deposit
    Synonym: அடைக்கலப்பொருள் (aṭaikkalapporuḷ)

Declension[edit]

m-stem declension of அடைக்கலம் (aṭaikkalam) (singular only)
Singular Plural
Nominative அடைக்கலம்
aṭaikkalam
-
Vocative அடைக்கலமே
aṭaikkalamē
-
Accusative அடைக்கலத்தை
aṭaikkalattai
-
Dative அடைக்கலத்துக்கு
aṭaikkalattukku
-
Genitive அடைக்கலத்துடைய
aṭaikkalattuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative அடைக்கலம்
aṭaikkalam
-
Vocative அடைக்கலமே
aṭaikkalamē
-
Accusative அடைக்கலத்தை
aṭaikkalattai
-
Dative அடைக்கலத்துக்கு
aṭaikkalattukku
-
Benefactive அடைக்கலத்துக்காக
aṭaikkalattukkāka
-
Genitive 1 அடைக்கலத்துடைய
aṭaikkalattuṭaiya
-
Genitive 2 அடைக்கலத்தின்
aṭaikkalattiṉ
-
Locative 1 அடைக்கலத்தில்
aṭaikkalattil
-
Locative 2 அடைக்கலத்திடம்
aṭaikkalattiṭam
-
Sociative 1 அடைக்கலத்தோடு
aṭaikkalattōṭu
-
Sociative 2 அடைக்கலத்துடன்
aṭaikkalattuṭaṉ
-
Instrumental அடைக்கலத்தால்
aṭaikkalattāl
-
Ablative அடைக்கலத்திலிருந்து
aṭaikkalattiliruntu
-

References[edit]