ամայի

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ամայի (amayi); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

ամայի (amayi) (superlative ամենաամայի)

  1. uninhabited, deserted
    ամայի փողոցamayi pʻoġocʻdeserted street
  2. evacuated, vacated (temporarily emptied of its inhabitants)
  3. (figuratively) empty, devoid, contentless

Declension

[edit]

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

ամամ (amam) +‎ (-i)

Adjective

[edit]

ամայի (amayi)

  1. desert, uninhabited, deserted, uninhabitable, solitary, uncultivated, desolate

Declension

[edit]

Adverb

[edit]

ամայի (amayi)

  1. vainly, in vain

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ամայի”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ամայի”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ամայի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48