ψάλλω

Ancient Greek

Etymology

Unknown; probably Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psál.lɔː/ → /ˈpsal.lo/ → /ˈpsa.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psál.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpsal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpsal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpsal.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpsa.lo/

Verb

ψάλλω • (psállō)

1. to touch sharply, pluck, pull, twitch, twang
2. to play a stringed instrument with the fingers, not with the plectron
3. (Koine) to sing (a psalm)

Conjugation

   Present: ψᾰ́λλω, ψᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ψᾰ́λλω	ψᾰ́λλεις	ψᾰ́λλει	ψᾰ́λλετον	ψᾰ́λλετον	ψᾰ́λλομεν	ψᾰ́λλετε	ψᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	ψᾰ́λλω	ψᾰ́λλῃς	ψᾰ́λλῃ	ψᾰ́λλητον	ψᾰ́λλητον	ψᾰ́λλωμεν	ψᾰ́λλητε	ψᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	ψᾰ́λλοιμῐ	ψᾰ́λλοις	ψᾰ́λλοι	ψᾰ́λλοιτον	ψᾰλλοίτην	ψᾰ́λλοιμεν	ψᾰ́λλοιτε	ψᾰ́λλοιεν
	imperative		ψᾰ́λλε	ψᾰλλέτω	ψᾰ́λλετον	ψᾰλλέτων		ψᾰ́λλετε	ψᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	ψᾰ́λλομαι	ψᾰ́λλῃ, ψᾰ́λλει	ψᾰ́λλεται	ψᾰ́λλεσθον	ψᾰ́λλεσθον	ψᾰλλόμεθᾰ	ψᾰ́λλεσθε	ψᾰ́λλονται
	subjunctive	ψᾰ́λλωμαι	ψᾰ́λλῃ	ψᾰ́λληται	ψᾰ́λλησθον	ψᾰ́λλησθον	ψᾰλλώμεθᾰ	ψᾰ́λλησθε	ψᾰ́λλωνται
	optative	ψᾰλλοίμην	ψᾰ́λλοιο	ψᾰ́λλοιτο	ψᾰ́λλοισθον	ψᾰλλοίσθην	ψᾰλλοίμεθᾰ	ψᾰ́λλοισθε	ψᾰ́λλοιντο
	imperative		ψᾰ́λλου	ψᾰλλέσθω	ψᾰ́λλεσθον	ψᾰλλέσθων		ψᾰ́λλεσθε	ψᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ψᾰ́λλειν				ψᾰ́λλεσθαι
participle	m	ψᾰ́λλων				ψᾰλλόμενος
	f	ψᾰ́λλουσᾰ				ψᾰλλομένη
	n	ψᾰ́λλον				ψᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔψᾰλλον, ἐψᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔψᾰλλον	ἔψᾰλλες	ἔψᾰλλε(ν)	ἐψᾰ́λλετον	ἐψᾰλλέτην	ἐψᾰ́λλομεν	ἐψᾰ́λλετε	ἔψᾰλλον
middle/ passive	indicative	ἐψᾰλλόμην	ἐψᾰ́λλου	ἐψᾰ́λλετο	ἐψᾰ́λλεσθον	ἐψᾰλλέσθην	ἐψᾰλλόμεθᾰ	ἐψᾰ́λλεσθε	ἐψᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ψᾰλέω, ψᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ψᾰλέω	ψᾰλέεις	ψᾰλέει	ψᾰλέετον	ψᾰλέετον	ψᾰλέομεν	ψᾰλέετε	ψᾰλέουσῐ(ν)
	optative	ψᾰλέοιμῐ	ψᾰλέοις	ψᾰλέοι	ψᾰλέοιτον	ψᾰλεοίτην	ψᾰλέοιμεν	ψᾰλέοιτε	ψᾰλέοιεν
middle	indicative	ψᾰλέομαι	ψᾰλέῃ, ψᾰλέει	ψᾰλέεται	ψᾰλέεσθον	ψᾰλέεσθον	ψᾰλεόμεθᾰ	ψᾰλέεσθε	ψᾰλέονται
	optative	ψᾰλεοίμην	ψᾰλέοιο	ψᾰλέοιτο	ψᾰλέοισθον	ψᾰλεοίσθην	ψᾰλεοίμεθᾰ	ψᾰλέοισθε	ψᾰλέοιντο
		active			middle
infinitive		ψᾰλέειν			ψᾰλέεσθαι
participle	m	ψᾰλέων			ψᾰλεόμενος
	f	ψᾰλέουσᾰ			ψᾰλεομένη
	n	ψᾰλέον			ψᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ψᾰλῶ, ψᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ψᾰλῶ	ψᾰλεῖς	ψᾰλεῖ	ψᾰλεῖτον	ψᾰλεῖτον	ψᾰλοῦμεν	ψᾰλεῖτε	ψᾰλοῦσῐ(ν)
	optative	ψᾰλοίην, ψᾰλοῖμῐ	ψᾰλοίης, ψᾰλοῖς	ψᾰλοίη, ψᾰλοῖ	ψᾰλοῖτον, ψᾰλοίητον	ψᾰλοίτην, ψᾰλοιήτην	ψᾰλοῖμεν, ψᾰλοίημεν	ψᾰλοῖτε, ψᾰλοίητε	ψᾰλοῖεν, ψᾰλοίησᾰν
middle	indicative	ψᾰλοῦμαι	ψᾰλῇ	ψᾰλεῖται	ψᾰλεῖσθον	ψᾰλεῖσθον	ψᾰλούμεθᾰ	ψᾰλεῖσθε	ψᾰλοῦνται
	optative	ψᾰλοίμην	ψᾰλοῖο	ψᾰλοῖτο	ψᾰλοῖσθον	ψᾰλοίσθην	ψᾰλοίμεθᾰ	ψᾰλοῖσθε	ψᾰλοῖντο
		active			middle
infinitive		ψᾰλεῖν			ψᾰλεῖσθαι
participle	m	ψᾰλῶν			ψᾰλούμενος
	f	ψᾰλοῦσᾰ			ψᾰλουμένη
	n	ψᾰλοῦν			ψᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔψηλᾰ, ἐψηλᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔψηλᾰ	ἔψηλᾰς	ἔψηλε(ν)	ἐψήλᾰτον	ἐψηλᾰ́την	ἐψήλᾰμεν	ἐψήλᾰτε	ἔψηλᾰν
	subjunctive	ψήλω	ψήλῃς	ψήλῃ	ψήλητον	ψήλητον	ψήλωμεν	ψήλητε	ψήλωσῐ(ν)
	optative	ψήλαιμῐ	ψήλειᾰς, ψήλαις	ψήλειε(ν), ψήλαι	ψήλαιτον	ψηλαίτην	ψήλαιμεν	ψήλαιτε	ψήλειᾰν, ψήλαιεν
	imperative		ψῆλον	ψηλᾰ́τω	ψήλᾰτον	ψηλᾰ́των		ψήλᾰτε	ψηλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐψηλᾰ́μην	ἐψήλω	ἐψήλᾰτο	ἐψήλᾰσθον	ἐψηλᾰ́σθην	ἐψηλᾰ́μεθᾰ	ἐψήλᾰσθε	ἐψήλᾰντο
	subjunctive	ψήλωμαι	ψήλῃ	ψήληται	ψήλησθον	ψήλησθον	ψηλώμεθᾰ	ψήλησθε	ψήλωνται
	optative	ψηλαίμην	ψήλαιο	ψήλαιτο	ψήλαισθον	ψηλαίσθην	ψηλαίμεθᾰ	ψήλαισθε	ψήλαιντο
	imperative		ψῆλαι	ψηλᾰ́σθω	ψήλᾰσθον	ψηλᾰ́σθων		ψήλᾰσθε	ψηλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ψῆλαι			ψήλᾰσθαι
participle	m	ψήλᾱς			ψηλᾰ́μενος
	f	ψήλᾱσᾰ			ψηλᾰμένη
	n	ψῆλᾰν			ψηλᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔψᾱλᾰ, ἐψᾱλᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔψᾱλᾰ	ἔψᾱλᾰς	ἔψᾱλε(ν)	ἐψᾱ́λᾰτον	ἐψᾱλᾰ́την	ἐψᾱ́λᾰμεν	ἐψᾱ́λᾰτε	ἔψᾱλᾰν
	subjunctive	ψᾱ́λω	ψᾱ́λῃς	ψᾱ́λῃ	ψᾱ́λητον	ψᾱ́λητον	ψᾱ́λωμεν	ψᾱ́λητε	ψᾱ́λωσῐ(ν)
	optative	ψᾱ́λαιμῐ	ψᾱ́λειᾰς, ψᾱ́λαις	ψᾱ́λειε(ν), ψᾱ́λαι	ψᾱ́λαιτον	ψᾱλαίτην	ψᾱ́λαιμεν	ψᾱ́λαιτε	ψᾱ́λειᾰν, ψᾱ́λαιεν
	imperative		ψᾶλον	ψᾱλᾰ́τω	ψᾱ́λᾰτον	ψᾱλᾰ́των		ψᾱ́λᾰτε	ψᾱλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐψᾱλᾰ́μην	ἐψᾱ́λω	ἐψᾱ́λᾰτο	ἐψᾱ́λᾰσθον	ἐψᾱλᾰ́σθην	ἐψᾱλᾰ́μεθᾰ	ἐψᾱ́λᾰσθε	ἐψᾱ́λᾰντο
	subjunctive	ψᾱ́λωμαι	ψᾱ́λῃ	ψᾱ́ληται	ψᾱ́λησθον	ψᾱ́λησθον	ψᾱλώμεθᾰ	ψᾱ́λησθε	ψᾱ́λωνται
	optative	ψᾱλαίμην	ψᾱ́λαιο	ψᾱ́λαιτο	ψᾱ́λαισθον	ψᾱλαίσθην	ψᾱλαίμεθᾰ	ψᾱ́λαισθε	ψᾱ́λαιντο
	imperative		ψᾶλαι	ψᾱλᾰ́σθω	ψᾱ́λᾰσθον	ψᾱλᾰ́σθων		ψᾱ́λᾰσθε	ψᾱλᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ψᾶλαι			ψᾱ́λᾰσθαι
participle	m	ψᾱ́λᾱς			ψᾱλᾰ́μενος
	f	ψᾱ́λᾱσᾰ			ψᾱλᾰμένη
	n	ψᾶλᾰν			ψᾱλᾰ́μενον

Derived terms

• ἀντιψάλλω (antipsállō)
• ἀποψάλλω (apopsállō)
• διαψάλλω (diapsállō)
• ἐπιψάλλω (epipsállō)
• καταψάλλω (katapsállō)
• παραψάλλω (parapsállō)
• ὑποψάλλω (hupopsállō)
• ψάλμα (psálma)
• ψαλμός (psalmós)
• ψαλτήριον (psaltḗrion)
• ψάλτιγξ (psáltinx)

 

Descendants

• Greek: ψάλλω (psállo)
• → Coptic: ⲉⲣⲯⲁⲗⲓⲛ (erpsalin)

Further reading

• ψάλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ψάλλω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “ψάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G5567 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • perform idem, page 607.
  • play idem, page 618.
  • sound idem, page 796.
  • sweep idem, page 847.
  • thrum idem, page 872.
  • twang idem, page 903.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1659-1660

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ψάλλω (psállō). Doublet of ψέλνω (psélno).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpsa.lo/
• Hyphenation: ψάλ‧λω

Verb

ψάλλω • (psállo) (past έψαλα, passive ψάλλομαι, p‑past ψάλθηκα/εψάλη, εψάλησαν^3rd, ppp ψαλμένος)

1. (formal, transitive, intransitive) Alternative form of ψέλνω (psélno, “to chant (a religious hymn or an anthem)”)
2. (transitive, figuratively) to praise [+accusative]

Conjugation

ψάλλω   ψάλλομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ψάλλω	ψάλω	ψάλλομαι	ψαλώ
2 sg	ψάλλεις	ψάλεις	ψάλλεσαι	ψαλείς
3 sg	ψάλλει	ψάλει	ψάλλεται	ψαλεί
1 pl	ψάλλουμε, [‑ομε]	ψάλουμε, [‑ομε]	ψαλλόμαστε	ψαλούμε
2 pl	ψάλλετε	ψάλετε	ψάλλεστε, ψαλλόσαστε	ψαλείτε
3 pl	ψάλλουν(ε)	ψάλουν(ε)	ψάλλονται	ψαλούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έψαλλα	έψαλα	ψαλλόμουν(α)	ψάλθηκαsee ψέλνω
2 sg	έψαλλες	έψαλες	ψαλλόσουν(α)	ψάλθηκες
3 sg	έψαλλε	έψαλε	ψαλλόταν(ε)	ψάλθηκε, {εψάλη}
1 pl	ψάλλαμε	ψάλαμε	ψαλλόμασταν, (‑όμαστε)	ψαλθήκαμε
2 pl	ψάλλατε	ψάλατε	ψαλλόσασταν, (‑όσαστε)	ψαλθήκατε
3 pl	έψαλλαν, ψάλλαν(ε)	έψαλαν, ψάλαν(ε)	ψάλλονταν, (ψαλλόντουσαν)	ψάλθηκαν, ψαλθήκαν, {εψάλησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ψάλλω ➤	θα ψάλω ➤	θα ψάλλομαι ➤	θα ψαλώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ψάλλεις, …	θα ψάλεις, …	θα ψάλλεσαι, …	θα ψαλείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ψάλει		έχω, έχεις, ... ψαλθεί / ψαλεί   είμαι, είσαι, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ψάλει		είχα, είχες, ... ψαλθεί / ψαλεί   ήμουν, ήσουν, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ψάλει		θα έχω, θα έχεις, ... ψαλθεί / ψαλεί   θα είμαι, θα είσαι, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ψάλλε	ψάλε	—	—
2 pl	ψάλλετε	ψάλτε	ψάλλεστε	ψαλείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ψάλλοντας ➤		ψαλλόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ψάλει ➤		ψαλμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ψάλει		ψαλθεί / ψαλεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• τα έψαλα (ta épsala, “I told off, scolded”), also see τα ψέλνω (ta psélno)

Related terms

• αποψάλλω (apopsállo, “finish chanting”) (rare)
• αρχιψάλτης m (archipsáltis, “precentor”)
• άψαλτος (ápsaltos, “not chanted”)
• εξάψαλμος m (exápsalmos, “sequence of six psalms”)
• ιεροψάλτης m (ieropsáltis)
• πρωτοψάλτης m (protopsáltis, “precentor”)
• ψαλμικός (psalmikós)
• ψαλμός m (psalmós, “psalm”)
• ψαλμωδία f (psalmodía), ψαλμουδιά f (psalmoudiá)
• ψαλμωδός m (psalmodós)
• ψάλσιμο n (psálsimo, “chanting”)
• ψαλτήρι n (psaltíri, “psalter”)
• ψαλτήριο n (psaltírio, “psalter”)
• ψάλτης m (psáltis), ψάλτρια f (psáltria)
• ψαλτική f (psaltikí, “the art of chanting hymns”)
• ψαλτικός (psaltikós)
• ψαλτός (psaltós, “chanted”)
• and ψέλνω (psélno), modern form of ψάλλω (psállo)

See also

• τραγουδώ (tragoudó, “I sing”)