συνύπαρξη
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek συνύπαρξις (sunúparxis). By surface analysis, συν- (syn-) + ύπαρξη (ýparxi).
Noun
[edit]συνύπαρξη • (synýparxi) f
Declension
[edit]Declension of συνύπαρξη
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| genitive | συνύπαρξης • | συνυπάρξεων • | |
| accusative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| vocative | συνύπαρξη • | συνυπάρξεις • | |
| Older or formal genitive singular: συνυπάρξεως • | |||
Further reading
[edit]- “συνύπαρξη”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998