πρόσκαιρος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾos.ce.ɾos/
• Hyphenation: πρό‧σκαι‧ρος
• Old Hyphenation: πρόσ‧και‧ρος

Adjective

πρόσκαιρος • (próskairos) m (feminine πρόσκαιρη, neuter πρόσκαιρο)

1. temporary, lasting a short time
2. ending soon

Declension

Declension of πρόσκαιρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πρόσκαιρος •	πρόσκαιρη •	πρόσκαιρο •	πρόσκαιροι •	πρόσκαιρες •	πρόσκαιρα •
genitive	πρόσκαιρου •	πρόσκαιρης •	πρόσκαιρου •	πρόσκαιρων •	πρόσκαιρων •	πρόσκαιρων •
accusative	πρόσκαιρο •	πρόσκαιρη •	πρόσκαιρο •	πρόσκαιρους •	πρόσκαιρες •	πρόσκαιρα •
vocative	πρόσκαιρε •	πρόσκαιρη •	πρόσκαιρο •	πρόσκαιροι •	πρόσκαιρες •	πρόσκαιρα •

Further reading

• “πρόσκαιρος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998