προόδου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ó.duː/ → /proˈo.ðu/ → /proˈo.ðu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ó.duː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈo.du/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈo.ðu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈo.ðu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈo.ðu/

Adjective

προόδου • (proódou)

1. genitive singular masculine/feminine/neuter of πρόοδος (próodos)

Noun

προόδου • (proódou) f

1. genitive singular of πρόοδος (próodos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈo.ðu/
• Hyphenation: προ‧ό‧δου

Noun

προόδου • (proódou) f

1. Genitive singular form of πρόοδος (próodos).