προίκα

Greek

Etymology

From Ancient Greek προίξ (proíx).

Noun

προίκα • (proíka) f (plural προίκες)

1. dowry (cash, goods or property exchanged at time of marriage)

   Synonym: προίξ (proíx)

   Coordinate term: ("dower") αντιπροίκι (antiproíki)

2. (figuratively) capital necessary to properly operate something

Declension

Declension of προίκα

	singular	plural
nominative	προίκα •	προίκες •
genitive	προίκας •	προικών •
accusative	προίκα •	προίκες •
vocative	προίκα •	προίκες •

Related terms

• απροίκιστος (aproíkistos, “portionless, unendowed”, adjective)
• άπροικος (áproikos, “dowryless”, adjective)
• προικίζω (proikízo, “to provide a dowry”)
• προικιό (proikió, “dowry, trousseau”)
• προίκιση f (proíkisi, “endowment”)
• προικισμένος (proikisménos, “endowed”, adjective)
• προικοδότηση f (proikodótisi, “endowment”)
• προικοδοτώ (proikodotó, “to provide a dowry”)
• προικοθήρας m (proikothíras, “fortune hunter”)
• προικοθηρώ (proikothiró, “to see4k a large dowry”)
• προικοσύμφωνο n (proikosýmfono, “marriage contract”)
• προικώος (proikóos, “of a dowry, dotal”, adjective)

Further reading

• προίκα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el