παρεσκευασμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.res.keu̯.az.mé.nos/ → /pa.res.ce.βazˈme.nos/ → /pa.res.ce.vazˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.res.keu̯.az.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.res.ke.wazˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.res.ce.βazˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.res.ce.vazˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.res.ce.vazˈme.nos/

Participle

πᾰρεσκευᾰσμένος • (pareskeuasménos) m (feminine πᾰρεσκευᾰσμένη, neuter πᾰρεσκευᾰσμένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of παρασκευάζω (paraskeuázō)

Declension

First and second declension of πᾰρεσκευᾰσμένος; πᾰρεσκευᾰσμένη; πᾰρεσκευᾰσμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρεσκευᾰσμένος pareskeuasménos	πᾰρεσκευᾰσμένη pareskeuasménē	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon		πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō		πᾰρεσκευᾰσμένοι pareskeuasménoi	πᾰρεσκευᾰσμέναι pareskeuasménai	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Genitive		πᾰρεσκευᾰσμένου pareskeuasménou	πᾰρεσκευᾰσμένης pareskeuasménēs	πᾰρεσκευᾰσμένου pareskeuasménou		πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμέναιν pareskeuasménain	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin		πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn	πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn	πᾰρεσκευᾰσμένων pareskeuasménōn
Dative		πᾰρεσκευᾰσμένῳ pareskeuasménōi	πᾰρεσκευᾰσμένῃ pareskeuasménēi	πᾰρεσκευᾰσμένῳ pareskeuasménōi		πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin	πᾰρεσκευᾰσμέναιν pareskeuasménain	πᾰρεσκευᾰσμένοιν pareskeuasménoin		πᾰρεσκευᾰσμένοις pareskeuasménois	πᾰρεσκευᾰσμέναις pareskeuasménais	πᾰρεσκευᾰσμένοις pareskeuasménois
Accusative		πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon	πᾰρεσκευᾰσμένην pareskeuasménēn	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon		πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō		πᾰρεσκευᾰσμένους pareskeuasménous	πᾰρεσκευᾰσμένᾱς pareskeuasménās	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Vocative		πᾰρεσκευᾰσμένε pareskeuasméne	πᾰρεσκευᾰσμένη pareskeuasménē	πᾰρεσκευᾰσμένον pareskeuasménon		πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō	πᾰρεσκευᾰσμένᾱ pareskeuasménā	πᾰρεσκευᾰσμένω pareskeuasménō		πᾰρεσκευᾰσμένοι pareskeuasménoi	πᾰρεσκευᾰσμέναι pareskeuasménai	πᾰρεσκευᾰσμένᾰ pareskeuasména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρεσκευᾰσμένως pareskeuasménōs				πᾰρεσκευᾰσμενώτερος pareskeuasmenṓteros				πᾰρεσκευᾰσμενώτᾰτος pareskeuasmenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.