πέμπω

Ancient Greek

Etymology

Unclear. Possibly Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pém.pɔː/ → /ˈpem.po/ → /ˈpem.bo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pém.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpem.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpem.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpem.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpem.bo/

Verb

πέμπω • (pémpō)

1. to send, dispatch
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.116:

     Ἕκτωρ δὲ προτὶ ἄστυ δύω κήρυκας ἔπεμπε

     Héktōr dè protì ástu dúō kḗrukas épempe

     And Hector dispatched two heralds to the city.

   • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 34
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 739
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.15
   • 480 BCE – 406 BCE, Euripides, Fragments 506
   • 413 BCE, Euripides, Iphigenia in Tauris 1308
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.129
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.9.25
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Epistles 310d
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 2 Esdras 4.14
   1. (with accusative of place)
      • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 1770:

        Θήβας δ' ἡμᾶς / τὰς ὠγυγίους πέμψον

        Thḗbas d' hēmâs / tàs ōgugíous pémpson

        Dispatch us to Ogygian Thebes

      • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 761
   2. (with adverbs)
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.445:

        αἴ κε ζὼν πέμψῃς Σαρπηδόνα ὃνδε δόμονδε, (...)

        aí ke zṑn pémpsēis Sarpēdóna hònde dómonde, (...)

        If you send Sarpedon to his house alive, (...)

      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 18.452
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.461
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 19.281
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 24.418
   3. (with infinitive of purpose)
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.575–576:

        οἱ δ’ ἅμ’ Ἀχιλλῆϊ ῥηξήνορι πέμπον ἕπεσθαι
        Ἴλιον εἰς εὔπωλον

        hoi d’ hám’ Akhillêï rhēxḗnori pémpon hépesthai
        Ílion eis eúpōlon

        They dispatched [him] alongside Achilles, breaker of ranks, to accompany [him]
        to Ilion, abounding in foals

      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.8
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.396
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 24.419
      • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 406
   4. to nominate
2. to send forth; to dismiss
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.780
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.5
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 7.227
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 15.74
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 23.315
   • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 1518
   1. to discharge, shoot
      • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 716
      • 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 1005
      • 346 CE – c. 414 CE, Eunapius, Lives of the Sophists 495B
   2. (of words) to utter
      • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 443
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 846
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 1445
3. to conduct, escort
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.390
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.203
   • 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 12
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 571
   • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 133
   1. (with πομπήν (pompḗn)) to conduct or take part in (a procession)
      • 458 BCE, Euripides, Electra 434
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.49
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.56
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.56
      • 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Against Agoratus 80
      • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 757
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.3.12
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, First Philippic 26
      • 342 BCE – 290 BCE, Menander 494
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Aemilius Paulus 32
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Demetrius 12
      • 170 CE – 250 CE, Philostratus, Life of Apollonius of Tyana 4.22
4. to send as a gift
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.623
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 16.83
   • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 1429
   • 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, 7 106
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 3.1.42
5. to produce
   • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 1162
6. (middle voice) to send for
   • 424 BCE, Euripides, Hecuba 977
   • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 602
7. (middle voice) to send in one's service; to cause to be sent
   • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 556
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, Toxaris 14

Inflection

   Present: πέμπω, πέμπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέμπω	πέμπεις	πέμπει	πέμπετον	πέμπετον	πέμπομεν	πέμπετε	πέμπουσῐ(ν)
	subjunctive	πέμπω	πέμπῃς	πέμπῃ	πέμπητον	πέμπητον	πέμπωμεν	πέμπητε	πέμπωσῐ(ν)
	optative	πέμποιμῐ	πέμποις	πέμποι	πέμποιτον	πεμποίτην	πέμποιμεν	πέμποιτε	πέμποιεν
	imperative		πέμπε	πεμπέτω	πέμπετον	πεμπέτων		πέμπετε	πεμπόντων
middle/ passive	indicative	πέμπομαι	πέμπῃ, πέμπει	πέμπεται	πέμπεσθον	πέμπεσθον	πεμπόμεθᾰ	πέμπεσθε	πέμπονται
	subjunctive	πέμπωμαι	πέμπῃ	πέμπηται	πέμπησθον	πέμπησθον	πεμπώμεθᾰ	πέμπησθε	πέμπωνται
	optative	πεμποίμην	πέμποιο	πέμποιτο	πέμποισθον	πεμποίσθην	πεμποίμεθᾰ	πέμποισθε	πέμποιντο
	imperative		πέμπου	πεμπέσθω	πέμπεσθον	πεμπέσθων		πέμπεσθε	πεμπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πέμπειν				πέμπεσθαι
participle	m	πέμπων				πεμπόμενος
	f	πέμπουσᾰ				πεμπομένη
	n	πέμπον				πεμπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπεμπον, ἐπεμπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεμπον	ἔπεμπες	ἔπεμπε(ν)	ἐπέμπετον	ἐπεμπέτην	ἐπέμπομεν	ἐπέμπετε	ἔπεμπον
middle/ passive	indicative	ἐπεμπόμην	ἐπέμπου	ἐπέμπετο	ἐπέμπεσθον	ἐπεμπέσθην	ἐπεμπόμεθᾰ	ἐπέμπεσθε	ἐπέμποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πέμπεσκον, πεμπεσκόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέμπεσκον	πέμπεσκες	πέμπεσκε(ν)	πεμπέσκετον	πεμπεσκέτην	πεμπέσκομεν	πεμπέσκετε	πέμπεσκον
middle/ passive	indicative	πεμπεσκόμην	πεμπέσκου	πεμπέσκετο	πεμπέσκεσθον	πεμπεσκέσθην	πεμπεσκόμεθᾰ	πεμπέσκεσθε	πεμπέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πέμψω, πέμψομαι, πεμφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέμψω	πέμψεις	πέμψει	πέμψετον	πέμψετον	πέμψομεν	πέμψετε	πέμψουσῐ(ν)
	optative	πέμψοιμῐ	πέμψοις	πέμψοι	πέμψοιτον	πεμψοίτην	πέμψοιμεν	πέμψοιτε	πέμψοιεν
middle	indicative	πέμψομαι	πέμψῃ, πέμψει	πέμψεται	πέμψεσθον	πέμψεσθον	πεμψόμεθᾰ	πέμψεσθε	πέμψονται
	optative	πεμψοίμην	πέμψοιο	πέμψοιτο	πέμψοισθον	πεμψοίσθην	πεμψοίμεθᾰ	πέμψοισθε	πέμψοιντο
passive	indicative	πεμφθήσομαι	πεμφθήσῃ	πεμφθήσεται	πεμφθήσεσθον	πεμφθήσεσθον	πεμφθησόμεθᾰ	πεμφθήσεσθε	πεμφθήσονται
	optative	πεμφθησοίμην	πεμφθήσοιο	πεμφθήσοιτο	πεμφθήσοισθον	πεμφθησοίσθην	πεμφθησοίμεθᾰ	πεμφθήσοισθε	πεμφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πέμψειν			πέμψεσθαι		πεμφθήσεσθαι
participle	m	πέμψων			πεμψόμενος		πεμφθησόμενος
	f	πέμψουσᾰ			πεμψομένη		πεμφθησομένη
	n	πέμψον			πεμψόμενον		πεμφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πεμψέω, πεμψέομαι (Doric, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεμψέω	πεμψεῖς	πεμψεῖ	πεμψεῖτον	πεμψεῖτον	πεμψέομες	πεμψεῖτε	πεμψέοντῐ
	optative	πεμψέοιμι	πεμψέοις	πεμψέοι	πεμψέοιτον	πεμψεοίτᾱν	πεμψέοιμες	πεμψέοιτε	πεμψέοιεν
middle	indicative	πεμψέομαι	πεμψῇ	πεμψεῖται	πεμψεῖσθον	πεμψεῖσθον	πεμψεόμεθᾰ	πεμψεῖσθε	πεμψέονται
	optative	πεμψεοίμᾱν	πεμψέοιο	πεμψέοιτο	πεμψέοισθον	πεμψεοίσθᾱν	πεμψεοίμεθᾰ	πεμψέοισθε	πεμψέοιντο
		active			middle
infinitive		πεμψεῖν			πεμψεῖσθαι
participle	m	πεμψέων			πεμψεόμενος
	f	πεμψέουσᾰ			πεμψεομένᾱ
	n	πεμψέον			πεμψεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπεμψᾰ, ἐπεμψᾰ́μην, ἐπέμφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεμψᾰ	ἔπεμψᾰς	ἔπεμψε(ν)	ἐπέμψᾰτον	ἐπεμψᾰ́την	ἐπέμψᾰμεν	ἐπέμψᾰτε	ἔπεμψᾰν
	subjunctive	πέμψω	πέμψῃς	πέμψῃ	πέμψητον	πέμψητον	πέμψωμεν	πέμψητε	πέμψωσῐ(ν)
	optative	πέμψαιμῐ	πέμψειᾰς, πέμψαις	πέμψειε(ν), πέμψαι	πέμψαιτον	πεμψαίτην	πέμψαιμεν	πέμψαιτε	πέμψειᾰν, πέμψαιεν
	imperative		πέμψον	πεμψᾰ́τω	πέμψᾰτον	πεμψᾰ́των		πέμψᾰτε	πεμψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεμψᾰ́μην	ἐπέμψω	ἐπέμψᾰτο	ἐπέμψᾰσθον	ἐπεμψᾰ́σθην	ἐπεμψᾰ́μεθᾰ	ἐπέμψᾰσθε	ἐπέμψᾰντο
	subjunctive	πέμψωμαι	πέμψῃ	πέμψηται	πέμψησθον	πέμψησθον	πεμψώμεθᾰ	πέμψησθε	πέμψωνται
	optative	πεμψαίμην	πέμψαιο	πέμψαιτο	πέμψαισθον	πεμψαίσθην	πεμψαίμεθᾰ	πέμψαισθε	πέμψαιντο
	imperative		πέμψαι	πεμψᾰ́σθω	πέμψᾰσθον	πεμψᾰ́σθων		πέμψᾰσθε	πεμψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπέμφθην	ἐπέμφθης	ἐπέμφθη	ἐπέμφθητον	ἐπεμφθήτην	ἐπέμφθημεν	ἐπέμφθητε	ἐπέμφθησᾰν
	subjunctive	πεμφθῶ	πεμφθῇς	πεμφθῇ	πεμφθῆτον	πεμφθῆτον	πεμφθῶμεν	πεμφθῆτε	πεμφθῶσῐ(ν)
	optative	πεμφθείην	πεμφθείης	πεμφθείη	πεμφθεῖτον, πεμφθείητον	πεμφθείτην, πεμφθειήτην	πεμφθεῖμεν, πεμφθείημεν	πεμφθεῖτε, πεμφθείητε	πεμφθεῖεν, πεμφθείησᾰν
	imperative		πέμφθητῐ	πεμφθήτω	πέμφθητον	πεμφθήτων		πέμφθητε	πεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πέμψαι			πέμψᾰσθαι		πεμφθῆναι
participle	m	πέμψᾱς			πεμψᾰ́μενος		πεμφθείς
	f	πέμψᾱσᾰ			πεμψᾰμένη		πεμφθεῖσᾰ
	n	πέμψᾰν			πεμψᾰ́μενον		πεμφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πέμψᾰ, πεμψᾰ́μην, πέμφθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέμψᾰ	πέμψᾰς	πέμψε(ν)	πέμψᾰτον	πεμψᾰ́την	πέμψᾰμεν	πέμψᾰτε	πέμψᾰν
	subjunctive	πέμψω, πέμψωμῐ	πέμψῃς, πέμψῃσθᾰ	πέμψῃ, πέμψῃσῐ	πέμψητον	πέμψητον	πέμψωμεν	πέμψητε	πέμψωσῐ(ν)
	optative	πέμψαιμῐ	πέμψαις, πέμψαισθᾰ, πέμψειᾰς	πέμψειε(ν), πέμψαι	πεμψεῖτον	πεμψείτην	πεμψεῖμεν	πεμψεῖτε	πεμψεῖεν
	imperative		πέμψον	πεμψᾰ́τω	πέμψᾰτον	πεμψᾰ́των		πέμψᾰτε	πεμψᾰ́ντων
middle	indicative	πεμψᾰ́μην	πέμψᾰο	πέμψᾰτο	πέμψᾰσθον	πεμψᾰ́σθην	πεμψᾰ́με(σ)θᾰ	πέμψᾰσθε	πέμψᾰντο
	subjunctive	πέμψωμαι	πέμψηαι	πέμψηται	πέμψησθον	πέμψησθον	πεμψώμε(σ)θᾰ	πέμψησθε	πέμψωνται
	optative	πεμψαίμην	πέμψαιο	πέμψαιτο	πέμψαισθον	πεμψαίσθην	πεμψαίμε(σ)θᾰ	πέμψαισθε	πεμψαίᾰτο
	imperative		πέμψαι	πεμψᾰ́σθω	πέμψᾰσθον	πεμψᾰ́σθων		πέμψᾰσθε	πεμψᾰ́σθων
passive	indicative	πέμφθην	πέμφθης	πέμφθη	πέμφθητον	πεμφθήτην	πέμφθημεν	πέμφθητε	πέμφθησᾰν, πέμφθεν
	subjunctive	πεμφθῶ	πεμφθῇς	πεμφθῇ	πεμφθῆτον	πεμφθῆτον	πεμφθῶμεν	πεμφθῆτε	πεμφθῶσῐ(ν)
	optative	πεμφθείην	πεμφθείης	πεμφθείη	πεμφθεῖτον, πεμφθείητον	πεμφθείτην, πεμφθειήτην	πεμφθεῖμεν, πεμφθείημεν	πεμφθεῖτε, πεμφθείητε	πέμφθειεν, πεμφθείησᾰν
	imperative		πέμφθητῐ	πεμφθήτω	πέμφθητον	πεμφθήτων		πέμφθητε	πεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πέμψαι/πεμψᾰ́μεν/πεμψᾰμέναι			πέμψᾰσθαι		πεμφθῆναι/πεμφθήμεναι
participle	m	πέμψᾱς			πεμψᾰ́μενος		πεμφθείς
	f	πέμψᾱσᾰ			πεμψᾰμένη		πεμφθεῖσᾰ
	n	πέμψᾰν			πεμψᾰ́μενον		πεμφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπομφᾰ, πέπεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπομφᾰ	πέπομφᾰς	πέπομφε(ν)	πεπόμφᾰτον	πεπόμφᾰτον	πεπόμφᾰμεν	πεπόμφᾰτε	πεπόμφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπόμφω	πεπόμφῃς	πεπόμφῃ	πεπόμφητον	πεπόμφητον	πεπόμφωμεν	πεπόμφητε	πεπόμφωσῐ(ν)
	optative	πεπόμφοιμῐ, πεπομφοίην	πεπόμφοις, πεπομφοίης	πεπόμφοι, πεπομφοίη	πεπόμφοιτον	πεπομφοίτην	πεπόμφοιμεν	πεπόμφοιτε	πεπόμφοιεν
	imperative		πέπομφε	πεπομφέτω	πεπόμφετον	πεπομφέτων		πεπόμφετε	πεπομφόντων
middle/ passive	indicative	πέπεμμαι	πέπεμψαι	πέπεμπται	πέπεμφθον	πέπεμφθον	πεπέμμεθᾰ	πέπεμφθε	πεπέμπᾰται
	subjunctive	πεπεμμένος ὦ	πεπεμμένος ᾖς	πεπεμμένος ᾖ	πεπεμμένω ἦτον	πεπεμμένω ἦτον	πεπεμμένοι ὦμεν	πεπεμμένοι ἦτε	πεπεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπεμμένος εἴην	πεπεμμένος εἴης	πεπεμμένος εἴη	πεπεμμένω εἴητον/εἶτον	πεπεμμένω εἰήτην/εἴτην	πεπεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπεμμένοι εἴητε/εἶτε	πεπεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπεμψο	πεπέμφθω	πέπεμφθον	πεπέμφθων		πέπεμφθε	πεπέμφθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπομφέναι				πεπέμφθαι
participle	m	πεπομφώς				πεπεμμένος
	f	πεπομφυῖᾰ				πεπεμμένη
	n	πεπομφός				πεπεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπόμφειν, ἐπεπέμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπόμφειν, ἐπεπόμφη	ἐπεπόμφεις, ἐπεπόμφης	ἐπεπόμφει(ν)	ἐπεπόμφετον	ἐπεπομφέτην	ἐπεπόμφεμεν	ἐπεπόμφετε	ἐπεπόμφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπέμμην	ἐπέπεμψο	ἐπέπεμπτο	ἐπέπεμφθον	ἐπεπέμφθην	ἐπεπέμμεθᾰ	ἐπέπεμφθε	ἐπεπέμπᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀναπέμπω (anapémpō)
• ἀντιπέμπω (antipémpō)
• ἀποπέμπω (apopémpō)
• δῐᾰπέμπω (diapémpō)
• εἰσπέμπω (eispémpō)
• ἐκπέμπω (ekpémpō)
• ἐπιπέμπω (epipémpō)
• Θεόπομπος (Theópompos)
• περιπέμπω (peripémpō)
• προπέμπω (propémpō)
• προσπέμπω (prospémpō)
• συμπροπέμπω (sumpropémpō)
• σῠμπέμπω (sumpémpō)
• ὑποπέμπω (hupopémpō)
• ψυχοπομπός (psukhopompós)

 

Related terms

• εὐπέμφελος (eupémphelos)
• πεμπτέος (pemptéos)
• πεμπτήρ (pemptḗr)
• πεμπτός (pemptós)
• πέμψῐς (pémpsis)
• πομπή (pompḗ)
• πομπός (pompós)

 

Further reading

• “πέμπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πέμπω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πέμπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πέμπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• πέμπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πέμπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3992 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek πέμπω.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpem.bo/
• Hyphenation: πέ‧μπω
• Hyphenation: πέμ‧πω

Verb

πέμπω • (pémpo) active (past έπεμψα, passive πέμπομαι)

1. (formal) to send

   Synonym: στέλνω (stélno)

Usage notes

• Ancient verb, chiefly found in compounds.

Conjugation

πέμπω   πέμπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πέμπω	πέμψω	πέμπομαι	πεμφθώ
2 sg	πέμπεις	πέμψεις	πέμπεσαι	πεμφθείς
3 sg	πέμπει	πέμψει	πέμπεται	πεμφθεί
1 pl	πέμπουμε, [‑ομε]	πέμψουμε, [‑ομε]	πεμπόμαστε	πεμφθούμε
2 pl	πέμπετε	πέμψετε	πέμπεστε, πεμπόσαστε	πεμφθείτε
3 pl	πέμπουν(ε)	πέμψουν(ε)	πέμπονται	πεμφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έπεμπα	έπεμψα	πεμπόμουν(α)	πέμφθηκα
2 sg	έπεμπες	έπεμψες	πεμπόσουν(α)	πέμφθηκες
3 sg	έπεμπε	έπεμψε	πεμπόταν(ε)	πέμφθηκε
1 pl	πέμπαμε	πέμψαμε	πεμπόμασταν, (‑όμαστε)	πεμφθήκαμε
2 pl	πέμπατε	πέμψατε	πεμπόσασταν, (‑όσαστε)	πεμφθήκατε
3 pl	έπεμπαν, πέμπαν(ε)	έπεμψαν, πέμψαν(ε)	πέμπονταν, (πεμπόντουσαν)	πέμφθηκαν, πεμφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πέμπω ➤	θα πέμψω ➤	θα πέμπομαι ➤	θα πεμφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πέμπεις, …	θα πέμψεις, …	θα πέμπεσαι, …	θα πεμφθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πέμψει		έχω, έχεις, … πεμφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πέμψει		είχα, είχες, … πεμφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πέμψει		θα έχω, θα έχεις, … πεμφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πέμπε	πέμψε	—	πέμψου
2 pl	πέμπετε	πέμψτε	πέμπεστε	πεμφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πέμποντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πέμψει ➤		—
Nonfinite form➤	πέμψει		πεμφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

Compounds (& see their derivatives)

• αναπέμπω (anapémpo, “remit”)
• αποπέμπω (apopémpo, “expel”)
• εκπέμπω (ekpémpo, “transmit, broadcast, emit”)
• επανεκπέμπω (epanekpémpo, “transmit again”)
• παραπέμπω (parapémpo, “refer”)

Other:

• αποδιοπομπαίος (apodiopompaíos, “outcast”)
• αυτοκινητοπομπή f (aftokinitopompí)
• διαπόμπευση f (diapómpefsi)
• διαπομπεύω (diapompévo)
• εφοδιοπομπή f (efodiopompí)
• θερμοπομπός m (thermopompós)
• νεκροπομπός m (nekropompós)
• νηοπομπή f (niopompí)
• πόμπευμα n (pómpevma)
• πομπεύω (pompévo)
• πομπή f (pompí, “procession”)
• πομπικός (pompikós)
• πομποδέκτης m (pompodéktis)
• πομπός m (pompós, “transmitter”)
• πομπώδης (pompódis)
• προπομπός m (propompós, “forerunner”)
• ραδιοπομπός m (radiopompós)
• ψυχοπομπός m (psychopompós, “soul-guiding”)
• θεόπεμπτος (theópemptos, “godsent”)
• ουρανόπεμπτος (ouranópemptos)