μοναχικός

Greek

Adjective

μοναχικός • (monachikós) m (feminine μοναχική, neuter μοναχικό)

1. lonely
2. isolated
3. monastic

Declension

Declension of μοναχικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μοναχικός •	μοναχική •	μοναχικό •	μοναχικοί •	μοναχικές •	μοναχικά •
genitive	μοναχικού •	μοναχικής •	μοναχικού •	μοναχικών •	μοναχικών •	μοναχικών •
accusative	μοναχικό •	μοναχική •	μοναχικό •	μοναχικούς •	μοναχικές •	μοναχικά •
vocative	μοναχικέ •	μοναχική •	μοναχικό •	μοναχικοί •	μοναχικές •	μοναχικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μοναχικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μοναχικός, etc.)

Synonyms

• μοναστικός (monastikós)
• καλογερικός (kalogerikós)