μογήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mo.ɡɛ̌ː.saːs/ → /moˈʝi.sas/ → /moˈʝi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.ɡɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /moˈɡe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /moˈʝi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /moˈʝi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /moˈʝi.sas/

Participle

μογήσᾱς • (mogḗsās) m (feminine μογήσᾱσᾰ, neuter μογῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of μογέω (mogéō)

Declension

First and third declension of μογήσᾱς; μογήσᾱσᾰ; μογῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μογήσᾱς mogḗsās	μογήσᾱσᾰ mogḗsāsa	μογῆσᾰν mogêsan		μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante		μογήσᾰντες mogḗsantes	μογήσᾱσαι mogḗsāsai	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Genitive		μογήσᾰντος mogḗsantos	μογησᾱ́σης mogēsā́sēs	μογήσᾰντος mogḗsantos		μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογησᾱ́σαιν mogēsā́sain	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin		μογησᾰ́ντων mogēsántōn	μογησᾱσῶν mogēsāsôn	μογησᾰ́ντων mogēsántōn
Dative		μογήσᾰντῐ mogḗsanti	μογησᾱ́σῃ mogēsā́sēi	μογήσᾰντῐ mogḗsanti		μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin	μογησᾱ́σαιν mogēsā́sain	μογησᾰ́ντοιν mogēsántoin		μογήσᾱσῐ / μογήσᾱσῐν mogḗsāsi(n)	μογησᾱ́σαις mogēsā́sais	μογήσᾱσῐ / μογήσᾱσῐν mogḗsāsi(n)
Accusative		μογήσᾰντᾰ mogḗsanta	μογήσᾱσᾰν mogḗsāsan	μογῆσᾰν mogêsan		μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante		μογήσᾰντᾰς mogḗsantas	μογησᾱ́σᾱς mogēsā́sās	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Vocative		μογήσᾱς mogḗsās	μογήσᾱσᾰ mogḗsāsa	μογῆσᾰν mogêsan		μογήσᾰντε mogḗsante	μογησᾱ́σᾱ mogēsā́sā	μογήσᾰντε mogḗsante		μογήσᾰντες mogḗsantes	μογήσᾱσαι mogḗsāsai	μογήσᾰντᾰ mogḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μογησᾰ́ντως mogēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.