μέτοχος

Ancient Greek

Etymology

From μετέχω (metékhō, “to take part”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.to.kʰos/ → /ˈme.to.xos/ → /ˈme.to.xos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.to.kʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.to.kʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.to.xos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.to.xos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.to.xos/

Adjective

μέτοχος • (métokhos) m or f (neuter μέτοχον); second declension

1. sharing in, partaking of

Declension

Second declension of μέτοχος; μέτοχον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		μέτοχος métokhos	μέτοχον métokhon		μετόχω metókhō	μετόχω metókhō		μέτοχοι métokhoi	μέτοχᾰ métokha
Genitive		μετόχου metókhou	μετόχου metókhou		μετόχοιν metókhoin	μετόχοιν metókhoin		μετόχων metókhōn	μετόχων metókhōn
Dative		μετόχῳ metókhōi	μετόχῳ metókhōi		μετόχοιν metókhoin	μετόχοιν metókhoin		μετόχοις metókhois	μετόχοις metókhois
Accusative		μέτοχον métokhon	μέτοχον métokhon		μετόχω metókhō	μετόχω metókhō		μετόχους metókhous	μέτοχᾰ métokha
Vocative		μέτοχε métokhe	μέτοχον métokhon		μετόχω metókhō	μετόχω metókhō		μέτοχοι métokhoi	μέτοχᾰ métokha
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		μετόχως metókhōs			μετοχώτερος metokhṓteros			μετοχώτᾰτος metokhṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

μέτοχος • (métokhos) m (genitive μετόχου); second declension

1. partner, accomplice in
2. member of a board of officials
3. joint owner of a house

Inflection

Second declension of ὁ μέτοχος; τοῦ μετόχου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μέτοχος ho métokhos	τὼ μετόχω tṑ metókhō	οἱ μέτοχοι hoi métokhoi
Genitive	τοῦ μετόχου toû metókhou	τοῖν μετόχοιν toîn metókhoin	τῶν μετόχων tôn metókhōn
Dative	τῷ μετόχῳ tôi metókhōi	τοῖν μετόχοιν toîn metókhoin	τοῖς μετόχοις toîs metókhois
Accusative	τὸν μέτοχον tòn métokhon	τὼ μετόχω tṑ metókhō	τοὺς μετόχους toùs metókhous
Vocative	μέτοχε métokhe	μετόχω metókhō	μέτοχοι métokhoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “μέτοχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μέτοχος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μέτοχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette