κοπιάω

Ancient Greek

Etymology

From κοπῐ́ᾱ (kopíā, “rest from toil”) +‎ -ᾰ́ω (-áō), from κόπος (kópos, “beating, suffering, work”) from κόπτω (kóptō, “to strike”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ko.pi.á.ɔː/ → /ko.piˈa.o/ → /ko.piˈa.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ko.pi.á.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ko.piˈa.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ko.piˈa.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ko.piˈa.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ko.piˈa.o/

Verb

κοπῐᾰ́ω • (kopiáō)

1. to be tired, grow weary
   • 411 BCE, Aristophanes, Thesmophoriazusae 795
   • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Fragments 318.8
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Deuteronomy 25.18
   • 414 BCE, Aristophanes, The Birds 735
   • 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 4:6
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 881A.14
2. to work hard, toil
   • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 6:28
   • 120 CE – 175 CE, Vettius Valens, Anthology 266.6
   • New Testament, First Epistle to Timothy 4:10
   • New Testament, Epistle to the Romans 16:6
   • New Testament, First Epistle to Timothy 5:17
   • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Joshua 24.13

Inflection

   Present: κοπῐᾰ́ω, κοπῐᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κοπῐᾰ́ω	κοπῐᾰ́εις	κοπῐᾰ́ει	κοπῐᾰ́ετον	κοπῐᾰ́ετον	κοπῐᾰ́ομεν	κοπῐᾰ́ετε	κοπῐᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κοπῐᾰ́ω	κοπῐᾰ́ῃς	κοπῐᾰ́ῃ	κοπῐᾰ́ητον	κοπῐᾰ́ητον	κοπῐᾰ́ωμεν	κοπῐᾰ́ητε	κοπῐᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κοπῐᾰ́οιμῐ	κοπῐᾰ́οις	κοπῐᾰ́οι	κοπῐᾰ́οιτον	κοπῐᾰοίτην	κοπῐᾰ́οιμεν	κοπῐᾰ́οιτε	κοπῐᾰ́οιεν
	imperative		κοπῐ́ᾰε	κοπῐᾰέτω	κοπῐᾰ́ετον	κοπῐᾰέτων		κοπῐᾰ́ετε	κοπῐᾰόντων
middle/ passive	indicative	κοπῐᾰ́ομαι	κοπῐᾰ́ῃ, κοπῐᾰ́ει	κοπῐᾰ́εται	κοπῐᾰ́εσθον	κοπῐᾰ́εσθον	κοπῐᾰόμεθᾰ	κοπῐᾰ́εσθε	κοπῐᾰ́ονται
	subjunctive	κοπῐᾰ́ωμαι	κοπῐᾰ́ῃ	κοπῐᾰ́ηται	κοπῐᾰ́ησθον	κοπῐᾰ́ησθον	κοπῐᾰώμεθᾰ	κοπῐᾰ́ησθε	κοπῐᾰ́ωνται
	optative	κοπῐᾰοίμην	κοπῐᾰ́οιο	κοπῐᾰ́οιτο	κοπῐᾰ́οισθον	κοπῐᾰοίσθην	κοπῐᾰοίμεθᾰ	κοπῐᾰ́οισθε	κοπῐᾰ́οιντο
	imperative		κοπῐᾰ́ου	κοπῐᾰέσθω	κοπῐᾰ́εσθον	κοπῐᾰέσθων		κοπῐᾰ́εσθε	κοπῐᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κοπῐᾰ́ειν				κοπῐᾰ́εσθαι
participle	m	κοπῐᾰ́ων				κοπῐᾰόμενος
	f	κοπῐᾰ́ουσᾰ				κοπῐᾰομένη
	n	κοπῐᾰ́ον				κοπῐᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κοπῐῶ, κοπῐῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κοπῐῶ	κοπῐᾷς	κοπῐᾷ	κοπῐᾶτον	κοπῐᾶτον	κοπῐῶμεν	κοπῐᾶτε	κοπῐῶσῐ(ν)
	subjunctive	κοπῐῶ	κοπῐᾷς	κοπῐᾷ	κοπῐᾶτον	κοπῐᾶτον	κοπῐῶμεν	κοπῐᾶτε	κοπῐῶσῐ(ν)
	optative	κοπῐῴην, κοπῐῷμῐ	κοπῐῴης, κοπῐῷς	κοπῐῴη, κοπῐῷ	κοπῐῷτον, κοπῐῴητον	κοπῐῴτην, κοπῐῳήτην	κοπῐῷμεν, κοπῐῴημεν	κοπῐῷτε, κοπῐῴητε	κοπῐῷεν, κοπῐῴησᾰν
	imperative		κοπῐ́ᾱ	κοπῐᾱ́τω	κοπῐᾶτον	κοπῐᾱ́των		κοπῐᾶτε	κοπῐώντων
middle/ passive	indicative	κοπῐῶμαι	κοπῐᾷ	κοπῐᾶται	κοπῐᾶσθον	κοπῐᾶσθον	κοπῐώμεθᾰ	κοπῐᾶσθε	κοπῐῶνται
	subjunctive	κοπῐῶμαι	κοπῐᾷ	κοπῐᾶται	κοπῐᾶσθον	κοπῐᾶσθον	κοπῐώμεθᾰ	κοπῐᾶσθε	κοπῐῶνται
	optative	κοπῐῴμην	κοπῐῷο	κοπῐῷτο	κοπῐῷσθον	κοπῐῴσθην	κοπῐῴμεθᾰ	κοπῐῷσθε	κοπῐῷντο
	imperative		κοπῐῶ	κοπῐᾱ́σθω	κοπῐᾶσθον	κοπῐᾱ́σθων		κοπῐᾶσθε	κοπῐᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κοπῐᾶν				κοπῐᾶσθαι
participle	m	κοπῐῶν				κοπῐώμενος
	f	κοπῐῶσᾰ				κοπῐωμένη
	n	κοπῐῶν				κοπῐώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κοπῐᾱ́σω, κοπῐᾱ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κοπῐᾱ́σω	κοπῐᾱ́σεις	κοπῐᾱ́σει	κοπῐᾱ́σετον	κοπῐᾱ́σετον	κοπῐᾱ́σομεν	κοπῐᾱ́σετε	κοπῐᾱ́σουσῐ(ν)
	optative	κοπῐᾱ́σοιμῐ	κοπῐᾱ́σοις	κοπῐᾱ́σοι	κοπῐᾱ́σοιτον	κοπῐᾱσοίτην	κοπῐᾱ́σοιμεν	κοπῐᾱ́σοιτε	κοπῐᾱ́σοιεν
middle	indicative	κοπῐᾱ́σομαι	κοπῐᾱ́σῃ, κοπῐᾱ́σει	κοπῐᾱ́σεται	κοπῐᾱ́σεσθον	κοπῐᾱ́σεσθον	κοπῐᾱσόμεθᾰ	κοπῐᾱ́σεσθε	κοπῐᾱ́σονται
	optative	κοπῐᾱσοίμην	κοπῐᾱ́σοιο	κοπῐᾱ́σοιτο	κοπῐᾱ́σοισθον	κοπῐᾱσοίσθην	κοπῐᾱσοίμεθᾰ	κοπῐᾱ́σοισθε	κοπῐᾱ́σοιντο
		active			middle
infinitive		κοπῐᾱ́σειν			κοπῐᾱ́σεσθαι
participle	m	κοπῐᾱ́σων			κοπῐᾱσόμενος
	f	κοπῐᾱ́σουσᾰ			κοπῐᾱσομένη
	n	κοπῐᾶσον			κοπῐᾱσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκοπῐ́ᾱσᾰ, ἐκοπῐᾱσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκοπῐ́ᾱσᾰ	ἐκοπῐ́ᾱσᾰς	ἐκοπῐ́ᾱσε(ν)	ἐκοπῐᾱ́σᾰτον	ἐκοπῐᾱσᾰ́την	ἐκοπῐᾱ́σᾰμεν	ἐκοπῐᾱ́σᾰτε	ἐκοπῐ́ᾱσᾰν
	subjunctive	κοπῐᾱ́σω	κοπῐᾱ́σῃς	κοπῐᾱ́σῃ	κοπῐᾱ́σητον	κοπῐᾱ́σητον	κοπῐᾱ́σωμεν	κοπῐᾱ́σητε	κοπῐᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	κοπῐᾱ́σαιμῐ	κοπῐᾱ́σειᾰς, κοπῐᾱ́σαις	κοπῐᾱ́σειε(ν), κοπῐᾱ́σαι	κοπῐᾱ́σαιτον	κοπῐᾱσαίτην	κοπῐᾱ́σαιμεν	κοπῐᾱ́σαιτε	κοπῐᾱ́σειᾰν, κοπῐᾱ́σαιεν
	imperative		κοπῐ́ᾱσον	κοπῐᾱσᾰ́τω	κοπῐᾱ́σᾰτον	κοπῐᾱσᾰ́των		κοπῐᾱ́σᾰτε	κοπῐᾱσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκοπῐᾱσᾰ́μην	ἐκοπῐᾱ́σω	ἐκοπῐᾱ́σᾰτο	ἐκοπῐᾱ́σᾰσθον	ἐκοπῐᾱσᾰ́σθην	ἐκοπῐᾱσᾰ́μεθᾰ	ἐκοπῐᾱ́σᾰσθε	ἐκοπῐᾱ́σᾰντο
	subjunctive	κοπῐᾱ́σωμαι	κοπῐᾱ́σῃ	κοπῐᾱ́σηται	κοπῐᾱ́σησθον	κοπῐᾱ́σησθον	κοπῐᾱσώμεθᾰ	κοπῐᾱ́σησθε	κοπῐᾱ́σωνται
	optative	κοπῐᾱσαίμην	κοπῐᾱ́σαιο	κοπῐᾱ́σαιτο	κοπῐᾱ́σαισθον	κοπῐᾱσαίσθην	κοπῐᾱσαίμεθᾰ	κοπῐᾱ́σαισθε	κοπῐᾱ́σαιντο
	imperative		κοπῐ́ᾱσαι	κοπῐᾱσᾰ́σθω	κοπῐᾱ́σᾰσθον	κοπῐᾱσᾰ́σθων		κοπῐᾱ́σᾰσθε	κοπῐᾱσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κοπῐᾶσαι			κοπῐᾱ́σᾰσθαι
participle	m	κοπῐᾱ́σᾱς			κοπῐᾱσᾰ́μενος
	f	κοπῐᾱ́σᾱσᾰ			κοπῐᾱσᾰμένη
	n	κοπῐᾶσᾰν			κοπῐᾱσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκοπῐ́ᾱκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκοπῐ́ᾱκᾰ	κεκοπῐ́ᾱκᾰς	κεκοπῐ́ᾱκε(ν)	κεκοπῐᾱ́κᾰτον	κεκοπῐᾱ́κᾰτον	κεκοπῐᾱ́κᾰμεν	κεκοπῐᾱ́κᾰτε	κεκοπῐᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκοπῐᾱ́κω	κεκοπῐᾱ́κῃς	κεκοπῐᾱ́κῃ	κεκοπῐᾱ́κητον	κεκοπῐᾱ́κητον	κεκοπῐᾱ́κωμεν	κεκοπῐᾱ́κητε	κεκοπῐᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	κεκοπῐᾱ́κοιμῐ, κεκοπῐᾱκοίην	κεκοπῐᾱ́κοις, κεκοπῐᾱκοίης	κεκοπῐᾱ́κοι, κεκοπῐᾱκοίη	κεκοπῐᾱ́κοιτον	κεκοπῐᾱκοίτην	κεκοπῐᾱ́κοιμεν	κεκοπῐᾱ́κοιτε	κεκοπῐᾱ́κοιεν
	imperative		κεκοπῐ́ᾱκε	κεκοπῐᾱκέτω	κεκοπῐᾱ́κετον	κεκοπῐᾱκέτων		κεκοπῐᾱ́κετε	κεκοπῐᾱκόντων
		active
infinitive		κεκοπῐᾱκέναι
participle	m	κεκοπῐᾱκώς
	f	κεκοπῐᾱκυῖᾰ
	n	κεκοπῐᾱκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “κοπιάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κοπιάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κοπιάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G2872 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible