κοινόχρηστος

Greek

Etymology

Learnedly from κοινο- (koino-) +‎ χρηστ(ός) (christ(ós)) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

• IPA^(key): /ciˈno.xɾi.stos/
• Hyphenation: κοι‧νό‧χρη‧στος

Adjective

κοινόχρηστος • (koinóchristos) m (feminine κοινόχρηστή, neuter κοινόχρηστό)

1. common, communal, shared (for the use of a community; not reserved for private use)

Declension

Declension of κοινόχρηστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κοινόχρηστός •	κοινόχρηστή •	κοινόχρηστό •	κοινόχρηστοί •	κοινόχρηστές •	κοινόχρηστά •
genitive	κοινόχρηστού •	κοινόχρηστής •	κοινόχρηστού •	κοινόχρηστών •	κοινόχρηστών •	κοινόχρηστών •
accusative	κοινόχρηστό •	κοινόχρηστή •	κοινόχρηστό •	κοινόχρηστούς •	κοινόχρηστές •	κοινόχρηστά •
vocative	κοινόχρηστέ •	κοινόχρηστή •	κοινόχρηστό •	κοινόχρηστοί •	κοινόχρηστές •	κοινόχρηστά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κοινόχρηστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κοινόχρηστος, etc.)