κεράτινος

Ancient Greek

Etymology

From κέρας (kéras, “horn”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.rǎː.ti.nos/ → /ceˈra.ti.nos/ → /ceˈra.ti.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.rǎː.ti.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈra.ti.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈra.ti.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈra.ti.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈra.ti.nos/

Adjective

κερᾱ́τῐνος • (kerā́tinos) m (feminine κερᾱτίνη, neuter κερᾱ́τῐνον); first/second declension

1. made of horn

Inflection

First and second declension of κερᾱ́τῐνος; κερᾱτῐ́νη; κερᾱ́τῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κερᾱ́τῐνος kerā́tinos	κερᾱτῐ́νη kerātínē	κερᾱ́τῐνον kerā́tinon		κερᾱτῐ́νω kerātínō	κερᾱτῐ́νᾱ kerātínā	κερᾱτῐ́νω kerātínō		κερᾱ́τῐνοι kerā́tinoi	κερᾱ́τῐναι kerā́tinai	κερᾱ́τῐνᾰ kerā́tina
Genitive		κερᾱτῐ́νου kerātínou	κερᾱτῐ́νης kerātínēs	κερᾱτῐ́νου kerātínou		κερᾱτῐ́νοιν kerātínoin	κερᾱτῐ́ναιν kerātínain	κερᾱτῐ́νοιν kerātínoin		κερᾱτῐ́νων kerātínōn	κερᾱτῐ́νων kerātínōn	κερᾱτῐ́νων kerātínōn
Dative		κερᾱτῐ́νῳ kerātínōi	κερᾱτῐ́νῃ kerātínēi	κερᾱτῐ́νῳ kerātínōi		κερᾱτῐ́νοιν kerātínoin	κερᾱτῐ́ναιν kerātínain	κερᾱτῐ́νοιν kerātínoin		κερᾱτῐ́νοις kerātínois	κερᾱτῐ́ναις kerātínais	κερᾱτῐ́νοις kerātínois
Accusative		κερᾱ́τῐνον kerā́tinon	κερᾱτῐ́νην kerātínēn	κερᾱ́τῐνον kerā́tinon		κερᾱτῐ́νω kerātínō	κερᾱτῐ́νᾱ kerātínā	κερᾱτῐ́νω kerātínō		κερᾱτῐ́νους kerātínous	κερᾱτῐ́νᾱς kerātínās	κερᾱ́τῐνᾰ kerā́tina
Vocative		κερᾱ́τῐνε kerā́tine	κερᾱτῐ́νη kerātínē	κερᾱ́τῐνον kerā́tinon		κερᾱτῐ́νω kerātínō	κερᾱτῐ́νᾱ kerātínā	κερᾱτῐ́νω kerātínō		κερᾱ́τῐνοι kerā́tinoi	κερᾱ́τῐναι kerā́tinai	κερᾱ́τῐνᾰ kerā́tina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κερᾱτῐ́νως kerātínōs				κερᾱτῐνώτερος kerātinṓteros				κερᾱτῐνώτᾰτος kerātinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κεράτινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κεράτινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette