καταρράκτης
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek[edit]
Alternative forms[edit]
- καταράκτης (kataráktēs)
Etymology[edit]
From καταρρᾱ́σσω (katarrhā́ssō) + -της (-tēs)
Pronunciation[edit]
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.tar̥.r̥ǎːk.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ka.tarˈrak.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ka.tarˈrak.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ka.tarˈrak.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ka.taˈrak.tis/
Noun[edit]
κᾰταρρᾱ́κτης • (katarrhā́ktēs) m (genitive κᾰταρρᾱ́κτου); first declension
- waterfall
- a kind of portcullis
- a kind of seabird, perhaps a gull or osprey
- (used adjectivally) rushing downward
Declension[edit]
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κᾰτᾰρρᾱ́κτης ho katarrhā́ktēs |
τὼ κᾰτᾰρρᾱ́κτᾱ tṑ katarrhā́ktā |
οἱ κᾰτᾰρρᾶκται hoi katarrhâktai | ||||||||||
Genitive | τοῦ κᾰτᾰρρᾱ́κτου toû katarrhā́ktou |
τοῖν κᾰτᾰρρᾱ́κταιν toîn katarrhā́ktain |
τῶν κᾰτᾰρρᾱκτῶν tôn katarrhāktôn | ||||||||||
Dative | τῷ κᾰτᾰρρᾱ́κτῃ tôi katarrhā́ktēi |
τοῖν κᾰτᾰρρᾱ́κταιν toîn katarrhā́ktain |
τοῖς κᾰτᾰρρᾱ́κταις toîs katarrhā́ktais | ||||||||||
Accusative | τὸν κᾰτᾰρρᾱ́κτην tòn katarrhā́ktēn |
τὼ κᾰτᾰρρᾱ́κτᾱ tṑ katarrhā́ktā |
τοὺς κᾰτᾰρρᾱ́κτᾱς toùs katarrhā́ktās | ||||||||||
Vocative | κᾰτᾰρρᾶκτᾰ katarrhâkta |
κᾰτᾰρρᾱ́κτᾱ katarrhā́ktā |
κᾰτᾰρρᾶκται katarrhâktai | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants[edit]
- Greek: καταρράκτης (katarráktis), καταρράχτης (katarráchtis)
- → Aramaic: אגטרגטא (agṭragṭā)
- → Coptic: ⲕⲁⲧⲁϩⲣⲁⲕⲧⲏⲥ (katahraktēs), ⲕⲁⲧⲁⲣⲁⲕⲧⲏⲥ (kataraktēs)
- → Latin: cataracta (see there for further descendants)
Further reading[edit]
- καταρράκτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “καταρράκτης”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
- “καταρράκτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek[edit]
Alternative forms[edit]
- καταρράχτης (katarráchtis)
Etymology[edit]
From Ancient Greek καταρράκτης (katarrháktēs)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
καταρράκτης • (katarráktis) m (plural καταρράκτες)
Declension[edit]
Declension of καταρράκτης
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | καταρράκτης • | καταρράκτες • |
genitive | καταρράκτη • | καταρρακτών • |
accusative | καταρράκτη • | καταρράκτες • |
vocative | καταρράκτη • | καταρράκτες • |
Related terms[edit]
- καταρρακτώδης (katarraktódis, “torrential”)
- καταρρακτωδώς (katarraktodós, “torrentially”)
Further reading[edit]
- καταρράκτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
Categories:
- Ancient Greek terms suffixed with -της
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek first-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the first declension
- grc:Seabirds
- grc:Waterfalls
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- el:Medicine
- el:Geography
- Greek nouns declining like 'κλέφτης'
- el:Waterfalls