καινούριος

Greek

From the Byzantine Greek and Hellenistic καινούργιος (kainoúrgios), without the presence of gamma <γ> since the pronunciation of -ιος for this word does not demand it: /ʝios/ > /ʝos/.^[1]
From Ancient Greek καινουργός (kainourgós, “producing new things”), from καινουργής (kainourgḗs) (from καινός (kainós, “fresh, new”) +‎ -ουργός (-ourgós, “maker”)), +‎ -ιος (-ios). Also see the also commonly used, etymological spelling καινούργιος (kainoúrgios).

καινούριος • (kainoúrios) m (feminine καινούρια, neuter καινούριο)

Declension of καινούριος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καινούριος •	καινούρια •	καινούριο •	καινούριοι •	καινούριες •	καινούρια •
genitive	καινούριου •	καινούριας •	καινούριου •	καινούριων •	καινούριων •	καινούριων •
accusative	καινούριο •	καινούρια •	καινούριο •	καινούριους •	καινούριες •	καινούρια •
vocative	καινούριε •	καινούρια •	καινούριο •	καινούριοι •	καινούριες •	καινούρια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καινούριος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καινούριος, etc.)

ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος (eftychisménos o kainoúrios chrónos, “Happy New Year”)

^ “καινούριος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998