αρραβωνιαστικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From αρραβώνας (arravónas).
Noun[edit]
αρραβωνιαστικός • (arravoniastikós) m (plural αρραβωνιαστικοί, feminine αρραβωνιαστικιά)
- fiancé, betrothed, intended
- Synonym: αρραβωνιάρης (arravoniáris)
Declension[edit]
declension of αρραβωνιαστικός
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αρραβωνιαστικός • | αρραβωνιαστικοί • |
| genitive | αρραβωνιαστικού • | αρραβωνιαστικών • |
| accusative | αρραβωνιαστικό • | αρραβωνιαστικούς • |
| vocative | αρραβωνιαστικέ • | αρραβωνιαστικοί • |
Related terms[edit]
- see: αρραβωνιάζω (arravoniázo, “to engage”)