ανασύνθεση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]ανασύνθεση • (anasýnthesi) f (plural ανασυνθέσεις)
Declension
[edit]Declension of ανασύνθεση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ανασύνθεση • | ανασυνθέσεις • | |
| genitive | ανασύνθεσης • | ανασυνθέσεων • | |
| accusative | ανασύνθεση • | ανασυνθέσεις • | |
| vocative | ανασύνθεση • | ανασυνθέσεις • | |
| Older or formal genitive singular: ανασυνθέσεως • | |||
Related terms
[edit]- ανασυνθέτω (anasynthéto, “to restructure”)