ανακόλουθος
Jump to navigation
Jump to search
See also: ἀνακόλουθος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀνακόλουθος (anakólouthos).
Adjective
[edit]ανακόλουθος • (anakólouthos) m (feminine ανακόλουθη, neuter ανακόλουθο)
Declension
[edit]Declension of ανακόλουθος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανακόλουθος • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθοι • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
| genitive | ανακόλουθου • | ανακόλουθης • | ανακόλουθου • | ανακόλουθων • | ανακόλουθων • | ανακόλουθων • |
| accusative | ανακόλουθο • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθους • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
| vocative | ανακόλουθε • | ανακόλουθη • | ανακόλουθο • | ανακόλουθοι • | ανακόλουθες • | ανακόλουθα • |
Synonyms
[edit]- ασυνάρτητος m (asynártitos)
Related terms
[edit]- see: ανακόλουθο n (anakóloutho, “anacoluthon”)