ανία

See also: ἀνία

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀνία (anía) & Semantic loan from French ennui.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈni.a/ compare to άνοια (ánoia)
• Hyphenation: α‧νί‧α

Noun

ανία • (anía) f (uncountable)

1. boredom, tedium, ennui
   • 1956, Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος:

     [...] κι ο Μάνος, για να διασκεδάσει την ανία του άρχισε να περιεργάζεται τους δέκα ανθρώπους του σαλονιού.

     [...] ki o Mános, gia na diaskedásei tin anía tou árchise na periergázetai tous déka anthrópous tou salonioú.

     [...] and Manos, in order to disperse his boredom, he began to scrutinize the ten people in the living room.

Declension

Declension of ανία

	singular	plural
nominative	ανία •	ανίες •
genitive	ανίας •	ανιών •
accusative	ανία •	ανίες •
vocative	ανία •	ανίες •
Usually in the singular.

Related terms

• ανιαρά (aniará, “tediously, boringly”, adverb)
• ανιαρός (aniarós, “boring, tedious”, adjective)
• ανιαρότητα f (aniarótita, “dullness, boredom”)

Further reading

• ανία - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
• “ανία”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998